verhuisbericht

Woestijnhuis nr 1 heeft een nieuw onderkomen.
Pieter Breman schreef er dit gedicht bij.

 

verhuizing

het lijkt een spiegeling
of zinsbegoocheling
maar nee, het huis
ligt er concreet
en goed te vinden bij
heeft een adres

ik loop over de
loodgrijze daken
daal ladders af
naar lagere etages
ga gangen door
waar wind in spookt

ik heb het daarna
uit het zand getild
op een gitzwarte zuil gezet
nog steeds verlaten
maar nu in een
verheven zwijgen

als ik muziek opzet
dan hoor ik soms
een vage flard van
wat wel de monofone
stem van de woestijn
moet zijn