‘… je hart klopt, je ene voet gaat voor je andere. De horizon wijkt.’
De einder lonkt en wijkt, nooit komt ze dichterbij.
Op de muren van de kamer teken ik haar silhouette, over de kozijnen, de deurposten en de deur; ik houd haar gevangen!
Gaat de deur open, of het raam; ze herneemt haar vrijheid.
Grafiet, muur
variabel, ruimte afhankelijk
2017